Omgeving Lapland

Welkom ook Bianca en Annet.
Als het goed is krijgen jullie deze verslagen in je mailbox. De oude verslagen kan je teruglezen. Er staat hiernaast zoiets als: 'andere reisverslagen in dit album'. (Volgens mij in het groende vakje aan de linkerkant. Ik kan het zelf niet zien. Ik zit in het beheer gedeelte) Lukt het niet, vraag één van jullie kinderen, de jongere generatie. Zij weten het vast!
Succes en Plezier!
X

De tweede dag hier in Lapland.
Eigenlijk wel eens fijn niet te 'moeten' rijden, vandaag een dagje eigen keuze. Lekker hoor!
De zon schijnt volop. Zo warm is het nog niet geweest. 22-24 graden geeft de iPhone aan. De lucht is zo mooi helder blauw!
Geslapen zonder wekker.
Ontbijten zonder tijd.
In ons werkoverleg hebben Hans en ik besloten naar Tornio te rijden. Dit stadje ligt aan de Botnische zee. Dit weer lonkt naar een lunch aan de kust, een kijkje in een oude houten kerk en er zijn hier veel van één speciaal soort zeehonden te zien. Welke alleen hier voorkomen. Die wil ik niet missen natuurlijk!
Op de TomTom gereden met de coördinaten. We reden er zo op af. Handig spul allemaal.
Maarrrrrr, geen zeehondjes.
Het hek naar het natuurgebied waar ze zouden moeten liggen zonnen is het weekend gesloten. Geen zeehondjes voor ons dus. Voor de zeehondjes wel fijn, ook eens een rustig weekend!

Op naar een nabijgelegen stadje. Kemi. Ook aan de zee.
Heerlijke haventje opgezocht, foto's gemaakt, de natuur aanschouwd, stiekem nog naar zeehondjes gezocht (niet gevonden) en geparadeerd over de boulevard.
Koffie gedronken... Nee, niet de juiste.
Dus op naar een ander tentje.
We belandde bij een giga supermarkt. Daar was geen koffie te vinden, we zijn de winkel ingegaan. Broodjes gehaald, zalm, garnaaltjes en drinken. Een nog rustiger weggetje opgezocht, bij de rivier die in de zee uitmond. Langs de oever geparkeerd. Deurtjes open en broodjes gemaakt. Picknick voor twee!
We hadden net de eerste hap in de mond. Komt er een busje aanrijden op de weg waar wij vanaf waren geweken richting de oever. Nu is het erg rustig hier op de wegen. Je komt bijna geen tegenligger tegen. Maar deze wist de bus zo richting het oevertje te sturen en pal voor onze auto te parkeren. De schaduw viel over onze auto, de rivier verdween ook achter de bus.
3 honden in de achterbak gingen flink te keer toen de jongedame uitstapte. Ze haalde haar kind, dat voorin de bus zat, uit het kinderzitje en zette het in een wandelwagen. Ze opende de zijdeur van de bus, en daar sprongen de 3 grote wilde honden rakelings langs ons het water in! Lekker plonsen!
Heerlijk voor hen, beetje vreemde gewaarwording voor ons. Op de honden kwamen ook flink wat muggen af....
Dus wij de deuren maar dicht, airco aan. Broodjes verder gegeten, drinken erbij. Kijkend naar de honden, de jongedame en het kind in de wagen dat werd belaagd door muggen.
De jongedame droogde de honden 1 voor 1 af, ontdeed haar kind van de muggen en zette het hele spul weer in de bus en verdween.
Wij waren inmiddels ook klaar met eten en reden er vlak achteraan richting The Giant's Kettles.
In alle rust en stilte van Finland.
'Toch knap dat ze precies hier de hondjes moest laten zwemmen', zei Hans, en we reden verder.

Op de coördinaten reden we naar The Giant's Kettles. Kolkgaten in het Nederlands. Het zijn diepe gaten in rotsen, ontstaan in de ijstijd. Hard gesteente zoals diamant schuurde rond onder de gigantische laag ijs. De kolkgaten in Finland zijn de grootste, 8 meter doorsnee en 15 meter diep!
Maar de coördinaten in het boekje bleken niet te kloppen.
Rondgereden, uiteindelijk heeft Hans het gevraag aan de eerste mens die wij tegenkwamen in het bos. Ze zijn zeldzaam. De dame in kwestie wist precies wat Hans bedoelde! Prachtig natuurverschijnsel! Maar niet hier te vinden... We moesten de brug over en dan gewoon de bordjes volgen.
FIJN! Wij erop af, de brug over..... En nog een brug over..... en nog een brug over...
Geen bordjes. We voelden wel aan dat we verkeerd zaten. Eigenlijk zijn er net zoveel bruggen en dammen als bomen hier in Finland. Dus neem dan maar eens de juiste brug.
Helaas! Verkeerd gegokt.

Eerst op de foto bij de Poolcirkel dan maar!
Wat een gek gevoel om daar écht te staan.
Zeker met het zonnetje op onze bol, 24 graden.
Natuurlijk foto's gemaakt. Wij hebben een foto voor op de kerstkaart hoor! Klaar! Perfect!

Iets doorgelopen zagen we het dorp van de Kerstman!
Hup, daar dan ook maar heen!
Alles mooi in kerstsfeer. Vooral voor kinderen echt grappig om te zien en mee maken. Zij kunnen bijvoorbeeld een brief posten voor de kerstman, welke dan echt beantwoord wordt. Ook is de beste man hier aan het werk, het hele jaar rond, om alle pakjes in te pakken. Het is een hele klus.
Wat gekke foto's gemaakt. Hans vond een koffie tentje met verse cappuccino! De man achter de balie vroeg waar we vandaan kwamen. Hij kwam uit Tunesië en had al 3 jaar een vriendin in Amsterdam. Zo raakten we aan de praat over Nederland, wekeloosheid, de multiculturele samenleving, en de Kettles (!)
Hij wist niet waar het precies te vinden was, maar hij had wel Free Santa WiFi voor ons. Dan konden we het opzoeken!
Wonder boven wonder achterhaalden we de Finse naam voor deze kolkgaten: hiidenkirnut, en zo ook de weg er naar toe!

YES!
Gevonden!
Na een mooie rit door de bossen en over off-road weggetjes kwamen we midden in het bos bij de Kettles aan.
Wauw! Wat geweldig zeg.
Er was ook verder niemand die dit natuurgeweld kwam bezoeken. We hadden de Kettles voor onszelf. Lekker klimmen en klauteren over de gigantische rotsen bekleed met trappetjes, de bomen en het mos. Ik achter Hans aan. Stuk voor stuk vonden we de kolkgaten. Wat leuk zeg!
En wat een contrast met Santa Claus dorp.
Het geeft weer wat om over na te denken.

Het was al laat toen we terugreden.
Blij dat we toch nog alles hadden kunnen doen vandaag, wat we wilden.... Besloten we een lekker koel drankje te nemen in het café van het restaurant. IPads en telefoons mee. Konden we alvast wat schrijven, misschien.
Een klein hapje besteld. Laplandse Pizza, dunne bodem, met zure room besmeerd en versierd verschillende groentes met zalm of bacon of rendierenvlees.
De zalm pizza ging er goed in! Samen gedeeld. Lekker hapje zo bij de borrel.
Nog een pizza besteld.
Deze liet wel erg lang op zich wachten.
Bij navraag bleek de bestelling niet door te zijn gekomen, en de keuken al dicht was. Wij ons geld terug kregen. Geeft niks, we hadden zat.
Het smaakte gewoon erg lekker.

De meiden achter de balie hadden erg met ons te doen,
We zagen er vast slecht uit.
Ze brachten chocoladegebak om het goed te maken, en we mochten er ook gratis koffie bij pakken. We hadden het nog maar net achter de kiezen (niet zeggen hoor, maar één gebakje gedeeld. De ander weg gemoffeld), kregen we nog twee gratis bessen coctiails...
Omdat ze het zo vreselijk voor ons vonden.
We hadden de hele avond wel gratis kunnen eten en drinken, denk ik. Niet gedaan hoor.

Uiteindelijk bijna dronken,
Met maagzuur tot boven in onze keel (die bessen zijn heerlijk maar wel erg zuur zeg!)
Naar de kamer gegaan.
Nu wat typen.
Kwam er niet aan toe.
Wat een avonturen weer!
Zalig!

Hans knoert al lekker naast me.

Morgen naar Inari,
Nyt nukkumaan ensimmäinen, Dear terveisiä:
Hans en Ancella
X

Nog even toegevoegd.
Quotes van de dag, het zijn er twee deze keer:
- We reden het terrein op bij de Giant's Kettles. Komt er ons een auto tegemoet met een man voorin en twee kinderen achterin. Zegt Hans: 'Die heeft vast zijn vrouw in de Kettles gedumpt.'
- 'Rovaniemi is net Den Oever. Er rijden hier ook dikke auto's over de boulevard. Dat zal niet alleen van de visvangst komen, denk ik zo.'