NOORDKAAP,it's the end of the world as we know it.
Door: Hans en Ancella
Blijf op de hoogte en volg Hans en Ancella
09 Augustus 2016 | Noorwegen, Skarsvåg
Vandaag gaan we naar het uiterste puntje van ons continent.
We beseffen het nog niet helemaal.
Lekker gedouchd, op naar de ontbijtzaal.
Wat een heerlijk hotel! Hotel Scandic Bryggen in Honningsvåg.
Dat mag gezegd worden.
Zo heerlijk aan de haven. De foto van het uitzicht vanmorgen is hieronder toegevoegd. We hebben aten steeds heerlijk bij de restaurants en hotels, maar dit was zalig!
En de koffie hè, dan heb je ons helemaal!
Mmmmmmmm
Bijna jammer om dit alles hier te verlaten.
Maar we gaan!
Op naar weer een avontuur.
We waren vrij op tijd.
Gister de stap nog niet gewaagd. Het was wat buiig. De weer app van de iPhone houd ik angstvallig in de gaten op dit soort momenten. Voor vandaag, in ieder geval de ochtend is mooi weer op de Noordkaap voorspeld. Nu weten we dat dit geen garantie geeft, het slaat daar zo om. Dat is mooi van de natuur.
De rit er naar toe beslaat ongeveer 45 minuten.
Door uitgestrekt landschap zoals ik het nog nooit heb gezien.
Eigenlijk alleen maar rots, steen, gras en mos. Maar prachtig!
De fjorden zijn adembenemend.
Soms rotsachtig, grijs, hoog en stijl, soms groen, glooiend naar het zeewater toe.
De zee is rustig, de zon schijnt volop.
Af en toe een witte wolk. We kunnen erg ver de zee op kijken.
We treffen het weer!
Dit landschap is van de rendieren!
De schatjes, ze graasden er weer met hun jongen. Grijs, wit en een combinatie hiervan. De koppies naar beneden als je langs rijdt. Ze staan dan even heel stil. Alsof ze er niet zijn. Zoals kleine kinderen hun handen voor hun oogjes houden en dan denken dat wij ze niet zien. Daarna gaan ze door met wat ze deden, of lopen weg van de mens achter het rendier aan met het grootste gewei van de kudde.
Hier zie je meestal kuddes, af en toe een rendier alleen.
Wat een machtige beesten. Dat gewei als een kroon op hun koppie.
Verliefd!
De Noordkaap.
Er is bijna geen auto op de weg, toch is dit een druk bezochte plek en route. Fietsers en wandelaars allen of soms samen trotseren de natuur. Wij rijden ze voorbij, in de Benz.
Dan zijn we er plotseling.
Geslingerd door dit mooie landschap over de mooie brede stille wegen.
Er staat een huisje... Met een mevrouw erin, kijkend op haar mobiel. 'Twee personen?', vraagt ze. Ze noemt een bedrag en dan komt er een pinapparaat het hokje uit. Ze reikt het Hans aan.
We zijn allebei een beetje stil.
Volgens mij viel het de mevrouw ook op, ze zei ook niets meer.
Vreemd is het!
Wattigs dit vreemd!
Wat is de mens vreemd!
In deze natuur een huisje met pin.
Het lijkt niet te kloppen.
We rijden door en daar staat een gebouw waarvoor we kunnen parkeren. Een gebouw met een grote witte ronde bal op de punt van het dak. Het lijkt wel andere wereld. Alsof ze hier met buitenaards leven bezig zijn. Je gaat het gebouw in en dan is daar een enorm groot rond panoramisch restaurant (rondom uitzicht),
de laag eronder toilettenen een tentoonstelling over de geschiedenis van de kaap,
Daaronder een kapel, en een grote ruimte waar men spirituele Joik muziek draaien in het donker met rondom draaiend de kleuren van het noorderlicht, er klinkt ergens vandaan piano gepingel (de piano staat er voor bezoekers om vrij te spelen),
Daar achter (door een tunnel, onderin de rots) is een buitenplaats waar ooit de koning heeft gestaan. Uitzicht op de Noorse zee/Barentszee.
Wij zijn overal in het gebouw geweest...
Maar we zochten gewoon de uitkijkpost buiten met het beeld van de wereldberoemde wereldbol. Tjonge jonge jonge....
Raar ook weer, vreemd.
Maar boven, door een klein deurtje, daar stond hij dan!
De wereldbol, met het uitzicht vanaf de klif op zee.
Wat een magisch moment.
Het einde van de wereld, en het begin van een andere.
Rots, steen, mos, gras.
Die plek is veel mooier dan het hele gebouw!
Rondgewandeld over die mooie Noordkaap.
Prachtig ver uitzicht over zee. Zulk mooi weer. Blauwe lucht, stralende zon, kleine witte wolkjes. De jas kon uit!
Weinig bezoekers. Rustig de tijd kunnen nemen om dit alles op ons in te laten werken.
De wereld is mooi!
Mooi zoals hij is.
Terug gereden door hetzelfde mooie landschap.
Foto's gemaakt. Filmpjes.
Van de natuur, van rendieren.
Door de speakers klinkt het mooie nummer van REM:
'It's the end of the world as we know it,
It's the end of the world as we know it....
And I feel fine!'
Daarna de afslag naar Alta genomen.
Het is een andere wereld, koffie bij een tentje was plots anders. Druk is de mens. Bussen vol bezoekers, ja ook Nederlanders, komen eten en klagen over de lange wachttijd. Vuilnis en souvenirs. We gaan gauw weer ons weg.
De rendieren langs de zee, waar Hans zo lief nog even de Benz voor draaide en terug reed voor de pictures! En de kudde rendieren wandelend over de weg, met de file auto's erachter.
Dat, die dieren, die natuur, de klif op de Noordkaap en dat samen met Hans te mogen meemaken heeft me ontroerd!
Dank jullie!
Voor alles en vooral om wie je bent.
Wees zuinig op de natuur en op elkaar.
Geniet.
Dat maakt de wereld mooi(er!)
X
We beseffen het nog niet helemaal.
Lekker gedouchd, op naar de ontbijtzaal.
Wat een heerlijk hotel! Hotel Scandic Bryggen in Honningsvåg.
Dat mag gezegd worden.
Zo heerlijk aan de haven. De foto van het uitzicht vanmorgen is hieronder toegevoegd. We hebben aten steeds heerlijk bij de restaurants en hotels, maar dit was zalig!
En de koffie hè, dan heb je ons helemaal!
Mmmmmmmm
Bijna jammer om dit alles hier te verlaten.
Maar we gaan!
Op naar weer een avontuur.
We waren vrij op tijd.
Gister de stap nog niet gewaagd. Het was wat buiig. De weer app van de iPhone houd ik angstvallig in de gaten op dit soort momenten. Voor vandaag, in ieder geval de ochtend is mooi weer op de Noordkaap voorspeld. Nu weten we dat dit geen garantie geeft, het slaat daar zo om. Dat is mooi van de natuur.
De rit er naar toe beslaat ongeveer 45 minuten.
Door uitgestrekt landschap zoals ik het nog nooit heb gezien.
Eigenlijk alleen maar rots, steen, gras en mos. Maar prachtig!
De fjorden zijn adembenemend.
Soms rotsachtig, grijs, hoog en stijl, soms groen, glooiend naar het zeewater toe.
De zee is rustig, de zon schijnt volop.
Af en toe een witte wolk. We kunnen erg ver de zee op kijken.
We treffen het weer!
Dit landschap is van de rendieren!
De schatjes, ze graasden er weer met hun jongen. Grijs, wit en een combinatie hiervan. De koppies naar beneden als je langs rijdt. Ze staan dan even heel stil. Alsof ze er niet zijn. Zoals kleine kinderen hun handen voor hun oogjes houden en dan denken dat wij ze niet zien. Daarna gaan ze door met wat ze deden, of lopen weg van de mens achter het rendier aan met het grootste gewei van de kudde.
Hier zie je meestal kuddes, af en toe een rendier alleen.
Wat een machtige beesten. Dat gewei als een kroon op hun koppie.
Verliefd!
De Noordkaap.
Er is bijna geen auto op de weg, toch is dit een druk bezochte plek en route. Fietsers en wandelaars allen of soms samen trotseren de natuur. Wij rijden ze voorbij, in de Benz.
Dan zijn we er plotseling.
Geslingerd door dit mooie landschap over de mooie brede stille wegen.
Er staat een huisje... Met een mevrouw erin, kijkend op haar mobiel. 'Twee personen?', vraagt ze. Ze noemt een bedrag en dan komt er een pinapparaat het hokje uit. Ze reikt het Hans aan.
We zijn allebei een beetje stil.
Volgens mij viel het de mevrouw ook op, ze zei ook niets meer.
Vreemd is het!
Wattigs dit vreemd!
Wat is de mens vreemd!
In deze natuur een huisje met pin.
Het lijkt niet te kloppen.
We rijden door en daar staat een gebouw waarvoor we kunnen parkeren. Een gebouw met een grote witte ronde bal op de punt van het dak. Het lijkt wel andere wereld. Alsof ze hier met buitenaards leven bezig zijn. Je gaat het gebouw in en dan is daar een enorm groot rond panoramisch restaurant (rondom uitzicht),
de laag eronder toilettenen een tentoonstelling over de geschiedenis van de kaap,
Daaronder een kapel, en een grote ruimte waar men spirituele Joik muziek draaien in het donker met rondom draaiend de kleuren van het noorderlicht, er klinkt ergens vandaan piano gepingel (de piano staat er voor bezoekers om vrij te spelen),
Daar achter (door een tunnel, onderin de rots) is een buitenplaats waar ooit de koning heeft gestaan. Uitzicht op de Noorse zee/Barentszee.
Wij zijn overal in het gebouw geweest...
Maar we zochten gewoon de uitkijkpost buiten met het beeld van de wereldberoemde wereldbol. Tjonge jonge jonge....
Raar ook weer, vreemd.
Maar boven, door een klein deurtje, daar stond hij dan!
De wereldbol, met het uitzicht vanaf de klif op zee.
Wat een magisch moment.
Het einde van de wereld, en het begin van een andere.
Rots, steen, mos, gras.
Die plek is veel mooier dan het hele gebouw!
Rondgewandeld over die mooie Noordkaap.
Prachtig ver uitzicht over zee. Zulk mooi weer. Blauwe lucht, stralende zon, kleine witte wolkjes. De jas kon uit!
Weinig bezoekers. Rustig de tijd kunnen nemen om dit alles op ons in te laten werken.
De wereld is mooi!
Mooi zoals hij is.
Terug gereden door hetzelfde mooie landschap.
Foto's gemaakt. Filmpjes.
Van de natuur, van rendieren.
Door de speakers klinkt het mooie nummer van REM:
'It's the end of the world as we know it,
It's the end of the world as we know it....
And I feel fine!'
Daarna de afslag naar Alta genomen.
Het is een andere wereld, koffie bij een tentje was plots anders. Druk is de mens. Bussen vol bezoekers, ja ook Nederlanders, komen eten en klagen over de lange wachttijd. Vuilnis en souvenirs. We gaan gauw weer ons weg.
De rendieren langs de zee, waar Hans zo lief nog even de Benz voor draaide en terug reed voor de pictures! En de kudde rendieren wandelend over de weg, met de file auto's erachter.
Dat, die dieren, die natuur, de klif op de Noordkaap en dat samen met Hans te mogen meemaken heeft me ontroerd!
Dank jullie!
Voor alles en vooral om wie je bent.
Wees zuinig op de natuur en op elkaar.
Geniet.
Dat maakt de wereld mooi(er!)
X
-
10 Augustus 2016 - 08:53
Pam:
Dank je voor de mooie woorden ...op deze weer prachtig te lezen badzijde van het boek waar ik nu zo ongelooflijk als het klinkt het fijn ga vinden dit helemaal uit te gaan lezen ,dat zal de eerste keer zijn! Jeetje wat moet dat een belevenis zijn geweest op de Noordkaap zoals je het schrijft beleef ik jullie gevoel denk ik een klein beetje ! Ja dan het verschil in de bewoonde wereld waar de mensen ook op vacantie ongeduldig zijn als ze moeten wachten...op hn versnapering of om ergens binnen te komen tja, is realiteit! Maar daar staan we zelf in hoe wij dit omzeilen en het goede eruit blijven halen ,dat is belangrijk ,dat maakt het leven zoals we het graag willen ! Nu op naar Finnsnes een lang rit voor de boeg van 415 kilometers Ancella schreef mij vanmorgen'valt wel mee hoor" ik begrijp het opeen alles is zo mooi onderweg dat deze kilometers helemaal vergeten worden ....plezier ! Dikke kus voor de twee lieve en dappere mensen van ons : pam -
10 Augustus 2016 - 11:03
Manon:
Ik wordt steeds jaloerser bij het lezen van al die stukjes!
Die mooie rendieren, dat mooie uitzicht!
En ik bedenk me nu al wat een mooie verhalen jullie straks te vertellen hebben! Kijk er naar uit!
Jullie hebben het allemaal gezien straks, das ook heel wat waard!
Geniet wee van jullie dag!
X manon -
10 Augustus 2016 - 14:04
Oene De Graaf:
Hallo, ik probeer het nog een keer. Wat een geweldige reis. Ik begin nu jaloers te worden. Ja de noord kaap ,je hoort het van iedereen dat het zo mooi is. Dat bewijzen de foto's wel.dit is voor de toeristen wel het einde van de wereld. Ben naar de fisio geweest, gaat goed,even vol houden. De foto's van Hans waren leuk en gewaagt. Geen hoogte vrees? Wat zijn de elanden groot,leuk om een land kaartje mee te sturen,dan heb je een idee waar het is. Morgen weer een andere route, met weer andere uit zichten. Voor morgen, een fijne dag toegewenst. Liefs , en groetjes van dickeij en Oene.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
