Lapland, here we come!

'Met pijn in het harrrrrrrt', na een heerlijk ontbijt en een zalig verblijf, onze weg vervolgd. Door naar Rovaniemi, de hoofdstad van Lapland.
Geen idee wat we konden verwachten.
Is ook niet belangrijk.
We gaan gewoon op weg.

Hans is lekker aan het toeren.
De kortste route weer, met on road en ook heel wat of-road.
De Benz doet het weer top!
De radio op een Finse zender. Geen idee wat ze zeggen, de liedjes herkennen we wel. Af en toe een Hit in de Finse taal. Bijzonder.... Na de eerste pitstop, met gore koffie (volgens Hans), spotify op de speakers. De playlist van Hans. Lekker toeren zo.
Elk koffietentje scant Hans of ze wellicht goede koffie hebben. Hij rijdt langzaam langs of stopt, bij twijfel gaan we naar binnen. Meestal vindt hij het niks. De 'gewone' filterkoffie. Ook niet met veel melk en veel suiker. Ik drink het gewoon zwart, vind het prima. Het is een beetje slap maar wel bitter.

Bij het tweede koffietentje stond al eerder een reclamebord langs de weg. Het zag er schattig uit. We reden langs....
Was het wat? In z'n achteruit weer langs.....
Er rijdt hier bijna niemand op de weg, dus achteruit rijden kan hier gemakkelijk.
Ja hoor, de twijfel.
Dus het pad op.
Langs de u vorminge oprit stonden 3 Pippi huizen.
Één rechts, welke later van de buurman bleek te zijn, een blauwe bessen plukker. De linker behoorde de eigenaresse en de man (hoofd van het Rode Kruis) van het koffiehuis toe, en het koffiehuis zelf. Deze bevond zich in het midden van de u.
Ze heette ons welkom in het onverstaanbaar Fins, door de vliegen-lamellen door. Middenbare leeftijd, zwart geverfd haar (welke niet helemaal overal gepakt had) zwarte kleding (met bruine vlekken, welke later bleken van de lelies te zijn. Haar babes!), grijs blauwe ogen. (Ze deed mij denken aan juf Attie, voor wie haar kent. Mijn voorbeeld, mijn lieve juf van klas 3. Het kleine vrouwtje met haar altijd zwarte kleding, rode lippen en spierwit haar. De schat!)
'O, Hello. You are not Finisch?'
No, we are not.
Verder in het Engels vroeg ze of we het gebouw niet eng vonden, spookachtig.
Nee, wij niet. Juist schattig.
O, nou dit koffiehuis was 'haunted', 'We are haunted!'
Dat kwam door de geesten van de oude leerkrachten die hier hadden gewerkt.


Het bleek een oude school te zijn.
Ik vond het schattig! De mevrouw in het zwart bleef vertellen. Met de (wederom) Gore koffie in de hand gingen we alle kamers door. De klaslokalen met authentieke meubels, en willen jullie het bed en breakfast gedeelte nog zien? Dat was vroeger de leraren kamer... Oud! En mufffff..... Het was te huur, en deze week nog leeg!
Er hing een oude kaart van Scandinavie. Hans liet zien waar we vandaan kwamen en waar we allemaal nog heen zouden reizen, maar de mevrouw in zwart liet ons bijna niet uitspreken.
Ze had zoveel te vertellen. Er kwam dit jaar ook bijna geen toerist vanwege het weer. Het was net de tweede week mooi.
Vandaar dat ook de lelies, haar babes, naar buiten konden. De meesten bloeiden prachtig! Een aantal hingen wat treurig naar beneden. Ze kwamen uit de enorme kelder! Daar stonden ze de winter, dan konden ze niet bevriezen....
En nog voor ze kon vragen of we de kelder ook wilde zien, riep Hans: 'We gaan!'. Gaf de mevrouw in zwart haar verschuldigde bedrag en een fooi, en rijden maar.
In de auto klonk eerst 'School's out' en daarna 'Hotel California', dat kan toch geen toeval zijn.

Doorrrrrrr maar weer.
Mooi toeren langs bomen, bossen, weilanden.
Het landschap verandert iets, maar niet veel.

En dan,
Op een Off-The-Road weg staan ze zomaar.
Rendieren in het bos.
Ik probeer nog foto's te maken. Hans rijdt heen en weer, volgt de dieren keurig met de Benz. Hij heeft echt zijn best gedaan. Ik denk dat er meer takken op staan dan rendieren... Maar dat boeit me niets.
Gespot! WAUW!

Bij de ZOO gestopt.
Niet voor de dierentuin, maar voor de koffie.
Bingo! Een cappuccino apparaat. Dat was even genieten!

Rovaniemi was niet ver meer.
Hans reed er zo op af.
Wat weer een fijn hotel, Hotel Santa Claus. Het gebouw is groot, ruim, parkeerplek onder het hotel, sauna, lekkere kamer met hoog plafond!
We blijven hier twee nachtjes. Dat gaat wel lukken zo!

Borreltje in de zon op terras,
En ik eet een traditioneel Fins gerecht: gesauteerd rendiervlees met aardappelpuree, bessen en augurk. Bijzonder, maar erg lekker! (Denk aan stoofvlees gemaakt door Hans)

Quote van de dag:
'Van rendier in het bos, tot rendier op je bord'.
Natuurlijk is deze weer van Hans.

Nu mooi zitten op de kamer.
Chatten met mijn mams.
Wat fijn ook dat dit allemaal mogelijk is. Wat een weelde!

Hans katsomassa elokuvaa Netflix, ja kirjoitan. rakkaus:
Hans en Ancella

We hebben het eerste Fins woord geleerd:
Kiitos!
Bedankt!