Van Kuopio naar Vuokatti

Het is alweer donderdag...
We vergeten de dagen, we vergeten de tijd.
Meer leven we in het nu.

Opgestaan met wederom een zonnetje.
Lekker ontbijtje, pistoletje met roomkaas en verse bieslook met komkommer versierd. Het leek wel hét 'La Place'-broodje. Heerlijk!
Natuurlijk ook een bak fruit genomen, en een appeltje mee voor de dorst. Koffie toe! Nou wat wil een mens nog meer!
Wat ik echt ontzettend leuk vind is de kindertafel!
Hier kunnen de kleinste gasten van het hotel van een tafel op hun eigen hoogte lekkere verse pannenkoekjes pakken, fruit, nutella met crackers of zachte bolletjes. Top idee weer en zeer gastvrij! (Foto is bijgevoegd)

Even een rondje markt in Kuopio, vandaag rijden we niet zo ver (rond de 200 kilometer) dus tijd genoeg om de omgeving nog eens even verder te bekijken.
De markt buiten is leuk. Groter dan Heinola, maar dezelfde producten. De binnenmarkt is in een schattig geel gebouw, Jugendstil. Ik houd er zo van!
Binnen ook lieve kleine plekjes voor de marktkooplui, waar Hans en ik onze ogen hebben uitgekeken naar de verse vis, broodjes en vlees. (foto is bijgevoegd)

De auto opgehaald en uitgecheckt.
Het was een erg fijn hotel. Erg van genoten.
'Zal wel niet meer zo mooi worden', zegt Hans.
We hebben het goed. Bofkonten zijn we!

Vanuit Kuopio naar de grote hoge uitkijkpost gereden.
Hans wilde in eerste instantie niet de toren in.
Geeft ook niks. 75 meter op een berg, is met hoogtevrees eigenlijk te gek. Iets meer dan 300 meter boven zeeniveau.
Toch even kijken daar. Je weet maar nooit. Er is ook een skipiste (met borstels), een stoeltjeslift en vanaf de berg is het uitzicht ook prachtig!
Aldaar aangekomen wilde Hans het toch proberen.
De nette afgesloten lift zorgde voor deze stoere stap!
Hij heeft het gedaan! Topper!
Deze lef werd beloond met een adembenemend uitzicht over het 100.000 merengebied. Prachtige foto's geschoten, en stilgestaan bij de schoonheid der natuur.

Door richting Vuokattie...
We hebben de korte route genomen. Wederom geen snelweg, maar de binnenwegen. Mooie rit langs de bekende naald en berkenbossen. De huisjes hier hebben steeds vaker een Finse Kota in de tuin. Ter plekke hebben we besloten dat we zeker deze streek/landgebonden sauna gaan testen deze vakantie!
Wanneer? Dat lezen jullie vanzelf! Wij hebben ook nog geen idee!


Dichtbij Vuokatti ligt een nationaal natuurpark. Hiidenportti.
Het is een meer omgeven door een mooi bos.
We moesten wel Off-Road! Maar dat kan de Benz makkelijk aan. Het stoof niet zo erg als in Italie. De grond is hier vochtiger. De structuur van de weg was wel vergelijkbaar.
Blij dat Hans, de dag voordat we weg gingen vanuit Schagen, de banden nog even heeft vernieuwd. Er zat (hadden wij niet gezien) een scheur in... Die waren zeker geknapt op deze weg.
Top auto!
Echt, dat mag ook wel eens gezegd worden.
Zonder morren rijdt hij ons de wereld rond.
Uit Wikipedia:
'Hiidenportti ontstond door het vouwen van de aardkorst. De ijstijd kneedde en verzachte het aardoppervlak. Wanneer de continentale gletsjer 10.000 jaar geleden smolt vormde zich het Sotkamo ijsmeer dat zijn uitweg zocht door de Hiidenporttikloof naar het zuidoosten. De heuvelruggen die naar Sotkamo in het noordwesten en Noord-Karelië in het zuidoosten lopen, werden gevormd door grondafzetting van de rivieren die de smeltende gletsjers vormden'.
Het gebied is drassig. Je kunt er wandelen over de vlonders. Prachtig! Naar en langs het water van het meer.
Er liggen diverse bootjes van bewoners uit de omgeving. Wandelen kan ook via de heuvelrug die door het midden van het meer lijkt te gaan.
Zo ver zijn we niet geweest hoor!
Dat is een ronde van 14 km. Een klein heen en weertje was voor ons voldoende, en erg mooi!
De eerste beesten gezien. Salamander, grote Libelle, vis, een eekhoorntje, roofvogels (ik weet niet welke, ze vlogen iets te ver boven het meer) en een wollige haas (deze was helaas overleden/aangereden en lag aan de kant van de weg)
Rendieren, veelvraten, beren en uilen schijnen er ook te zijn. Helaas niet gezien.

Na deze wandeling via de off-Road naar de road.
Het stadje Kajaani nog even bezocht, was niet veel.
Koffie gedronken.
Door naar het hotel.
We waren wat op tijd, dus we dachten in te checken en nog even het dorpje te verkennen (werkbespreking samen in de auto).
De reclame borden/wegbewijzering naar ons hotel hadden volgens Hans wel een 'luxe uitstraling'.
Nou, dat klopte!
Wat een pracht zeg!
Een beeldig hotel, netjes, groot, op een ruim perceel gras en bosgrond aan het meer! De kamer heeft zo'n erker waar ik altijd van gedroomd heb (wilde ik graag in Amsterdam, tijdens het studeren.. Maar die kamers waren ver boven mijn budget. Geeft niks, ik had ook een top kamer op een top locatie!)
Je kunt hier in de vensterbank zitten met uitzicht op het meer!
Dat doe ik dus nu.
Typen in de vensterbank! Ultiem!
Vandaar dat het verslag ook wat uitgebreid is geworden!